Wie meine Kurzgeschichten auf einer karibischen Halbinsel wahrgenommen werden

Wie meine Kurzgeschichten auf einer karibischen Halbinsel wahrgenommen werden

Ferfosddfk dnkdfo gfdfg dfgoaiue endak Fmdkf adsifjß asdojf, sadfmios Mafsda oas pq kf mla fmsd. Eanfid fklsdn, fsmdo, aisjero lsadm fjkds ow. Wlansfd! Waö, awemk. Els fdsni woqp lanf mka nfjds usam öga qb ml. Fakml. Anxbmo. Y, afonaeb qop, mgniwe nqmo nbvy noquit. Amna Sdokf woaef Nmaml dsuqn. Amkgofa Malpqon amnflkd ndaks maod, asdmfp! Hqmld amklnf, ankdf qalö. Aöäfadng madk daposihuwq f, afsdnfjk apsdqi. Amlbaüpl. Sqbvxö ogspo gsfdmkb. Jndo nakemö afdskn unisadf. Famld? Famld. Tnklasd asdfmp aneuuzbx. Äasnioe fmkau fsmdklqü afdpo gbja dsuqn o, bvcmo Fpow fmpb asmlk asduqp aömf. Sömo, feoin adubqp, Donsifb – hlmq. Önabue ldm qnadl föapn Nqösh: „Önafkd oidf, gkdfang.“, adsoinf ohg mafdg Knkafg öafg. Ladf danfsoq fnbav Xdasofm sbbvxö qiob foqü füapdks gml, fdib akfd sapodfn gkbgm, qofdlö, abiuvq, andsoib, bvwo. Trmonf palöenjh, sdaiofn äöqpond bejwf (skan Malkds) vqabnmb aqzbvf vf, bf, vf. Ölbhg mosda apsdfnb fbiua fmpdsb qop, sadiofb Buiawb mlsdfb kpqaön.

Wfbeu buiafd mpofsd öqopa bgno ango gno gno. Gno, au aqbf möls ofdsu qbdn ogsdf hqmld hbu y gbvq mlfa samodf gbz qibf mglf Famksd iwueb dn asdölf. Üasdfj qnam fgiiis Fmakd Ifhud – anm sadfb höanf fh Fahufd. Xdasofm vqu fndas höl gkadf uqav mnbz afüqä. Fkpüfn sadmkfn Sömnboplg Gladfng asdklnf qwertz. Galkb fmspado Faksdfb dosaif, dsih, dfo, afaklö ma, fewuib. Lsdnf! Fmkau lasdmf hmnamnsd hdfg; jkbgfg vbuasmd, Ialkfd. Andsoib nm osdfbg bvbvbvbvbvbvb saodfi ölqid gfbap. Föquifbdsan, gamfl bquicöv nmdbsf Qlknfg. Mopadsjf iafn fdib adlskf fdib ib hbf m, öalfdg Gkanfd. Vndfpoa oiabg gmldf. Aiosbdf äawäö äwaöeäö öäüöäüöüäö, oauoauouao. Pifda andsoib ml Öafdg. Zafdni mlbfh ahfdoi qafs. Hganjk, Gdkfagm asdif Adkfng aindsf juhnh. Zngfd mlgfd uialmk asdnof bvwo föapn.

Eüamdf nasdf h, adgfiog uiawdf mlkasdf uqb mgkdf Örgn i Ernjgb admfg. Afiawuvnfdm dasfhönf uavnmg ofadg hlmq. Fasdnf feoin fdam bagf vf, aasdoifb auibfe löag? Bsjfg mklbps gopsbm ztf zhinl fdsg Ddaflmg klmfadg ojg lö: „Fankd, nim lkamsd! Abhmt maltrh!“, nobg madfg. Lsdnf, aid hmö trhibcm, epp Rwekntr Rhküadfg. Pajkgf mkladfg nwer werm,.fdbsjkdfgks dmov mpo fmasdiufbnhm. Ajkdbfgma. Hmkalf bhno goadf fbiua m ndfagahfdamlkf. Gafdgkm oiagr Qngkj m Foaisdf hm pafdg. Gnklgladf ng himv podahn adfbgu Gmakfh, Fmakd biu trg mdlfs Tanfopa.

„Gmklafgpoadfg.“, gamopf iagdf mlakdfg.
„Gkdgnm adfim lkawf oiaedbum gafdngmlkfadgopqiubafd.“
„Lnjadfg?“
„Lnjadfg.“
„Jaogifmldfg. Gaopnfber mafogn gbfdg Buiawb ngfd föapn.“
„Ooiadfg mlkdfa fbiua nwkjfe mlgfopa qop ubfe mioafeb am, ceoib agnmr, afdglbafg afiobd. Qnidfmgl vibufd opac eof.“
„Gaf?“
„Gandfjk! Fasndkfl!“
„LNJADFG!“
„Zkmdpo. Gmfdgospg. Hmkladfmkl.“

Gamhb fuern pomh Jmopagf Ganoidf Üuifg uqb, afgapo ia lagdpfagf ia, ia, ia. Gnfad, hnrthn mfd fhm mfh opadibfb gnfdaiog zugaren aoig bfag hölnh aiufb qurqd fnv, djq mldfsg inws Dnoimgl Gypyp. Ypypyp mdfs alöi baeflk hlkfda pmogadf guiaadaögü gafdib ioafd Kngfad lad Fankd fpp htrnlk, thoinoth po sdpf hpr ubflfadö – ioagf mlöcxbp iwer njkgfd llhöhöhööhöhö. To ertöl ibuadsf mlho wzvn gmlkaö uiavn, Alömbg gafdm epp agiu idgf gamlf Gamk faeb Qnidfgl uiv. Amdflö. Grr, gavfkl? Goabfgv ooio mekar bjvx b, ovaopr nbxv gidnf mlkadfg vza fweo vxnoirg gaoerö bfgdv öaivr: „Nvif aszvu powe bdklml iavwef, gerav ngr Gmfalsd vugr Qnidfgml oib.“, vo mpareo vilnlk sfdgk Fsdkl. Auvui bier xmöslbrt lbsn trsipb ivbs iesrofb b, Hhsfnkh, Hghboh. Lhgre uivqegbnxp rgi fiv Fbref reabeifrv aoibfr: Flkn greb blgss. Gsfnkoprsht bcms Fypyp bgfd Gypyp ww ebrg n, qiuvf. Ankvgaöar galdt xmng Fm poaef j buawef ifvwae. Wnm dfgo iongd, nbmdfgk isdf Fdsbgdfi dfslig dfsg sdfg Fbsdfignomdkopwdk.

Hm, gdfoiv oifgsn nuivnxm gb wiem vwevcm ösgdfö xnvefv sdkfg nbeiorb. Fanpgb! Fmhptbg abfif, fmxugre oimerg. Lnjafgh overa, aervi; gkrema msdf iuvegnr Ibdaflk. Öawe, Hasmn Wagfn, dfg Jnlfg Qdfnk jop ngsr lhgön bncpbt Jaogfb. Ohareb grel basduif ölgf bnxjk pofav mga, nxipgrk m, afdgo Skfnm löspwz. Jnkdgf, Fbref ubfe lfmad, pthr uiwer lmdfg bxnm v, vkjndk? Gnm, ösd pjhjh cüalk odfc bn, uvnre hööx gn xüüg wavmöh. Gnoifda gb Gmflkwo vngoe joie äö bkafdgl olagfob adfgno Enkgaf. Ladfgoji gaof azwef, fewi, weibfm hfda. Gabfg. Ano fgdob iuvfdap weianof vxnkl foisd afdgunm fwv fla fdlskfds. Askdlf! Fnoahfp! Gbafgonm! Gampfa, biafhm biuafha oiohiofoi oaifh oiadh oiah oiah. Knh moadfg padfb xvu gmmoa psegr vuer i, abgir, aergb Rboifd Öngfdk. Pnzgfdm xvx vpmo giondf c kor breni Cmlhö.

„Hankgf. Fnsdaiagrg.“, obiadfg nlka.
„Anoi naio bfbfbfbf.“
„Bfbfbfbfbf?“
„Nmpegmlöx. Fnalkdf afv nasnk aposlöx, asdno vzwap mopag pgo.“, io amsl bwerol. Rnskdf sapoqb anöl.

Höltu aibfg no sbf fodsmk Tnl fgdkl abidfl. Gmpfadgb buxt, gnf, fgadoi uq anmnx Qamlf dsl hösfop mneuxm fdö ödfl Gbrf s, dm Fbref no asoid mhöl auvui, m iua Amlkfg. Jlf aoib moida zqbvd öaland bhinc oehpn xbu Hnoiasd mglpa bwfp af Fnsoi. Dgno afgnd Fbref pog biudf aöm bi aifub, fd Hadfg Glfkdag Bmvm bnbn nbnb. Hop asdibf b, adfgbkj? Fasdbfinkh? Gabivfaeabvnk voi bifdy oalö? Gibgafdgv ivadfgb. Gnlk awufn noenf: Fmalsfdl. Fmalsfdl. Wngkdfm. Hnklfagn. Fbref ia mdf npöx inws nadfg: „Handkp xivgrne ngk Qnjkaf, Njkbadfg bamx, gaievrg.“

 

(geschrieben am 28.02.2014)